Wizyta odbyła się 24 lutego 2022 roku w ramach projektu edukacyjnego „Z przeszłości w przyszłość.”
Treblinka powitała nas martwą ciszą pustej polany z symbolicznym paleniskiem i dziś już starym lasem, rosnącym na dołach grobowych, słońcem i przerażającym w dniu rozpoczęcia działań wojennych w Ukrainie napisem Nigdy więcej.

Treblinka to obóz zagłady, w którym w ciągu niecałych dwóch lat (od lipca 1942 roku do listopada 1943 roku) zamordowano około 800 tysięcy ludzi. Wśród kamieni upamiętniających miejsca, z których pochodzili, największy poświęcony jest wywiezionym z getta warszawskiego. Nadal przerażająco brzmi wiersz Władysława Szlengla z tomu ,,Co czytałem umarłym”: 

A stacja jest maleńka
I rosną trzy choinki
I napis jest zwyczajny
Tu stacja Treblinki.

I nie ma nawet kasy
Ani bagażowego,
Za milion nie dostaniesz
Biletu powrotnego…

W tym naznaczonym śmiercią miejscu odczytaliśmy imiona i nazwiska tych, którzy tu zginęli. Tyle nazwisk umarłych, ilu było nas żywych.

W roku 1986 obóz odwiedziła ocalona z holokaustu Halina Birenbaum. I do nas bezpośrednio zaadresowała słowa, które odczytaliśmy: 

„oni czekają na was w Treblince
Byście przyszli, wysłuchali ich opowieści unoszących się
W tej ciszy (…)
Jedźcie do Treblinki poprzez wszystkie pokolenia
Nie zostawiajcie ich samotnych”.

 

Skip to content